Looking through the lists of scholarship possibilities available in the UK (among Diasporan organisations) specifically for Armenian students, I came across one definition of being of Armenian descent as “sons and daughters of Armenian fathers”.
This makes me wonder. How do we define the “Armenian descent”? I know, it’s common to consider belonging to an ethnic group from the father’s side. Perhaps, it’s easy for administrative purposes and considering limited resources available. But what about those with the mixed ethnicity, say, half-Armenians on the mother’s side? Why only students of “Armenian fathers”?
Sure, in case of mixed ethnicity, the most important is how this particular person identifies himself/herself, in terms of ethnic belonging. On the other hand, we have habits of calling Armenian anyone who has just 1/100s, or any trace, of Armenian roots.
Wednesday, 31 March 2010
Monday, 29 March 2010
YER - LON
I can’t explain how or why but looking at this picture I took not so long ago in Hampstead Heath (London), view from the Heath (via this particular picture) reminded me that of Yerevan (minus lack of Ararat). It’s probably just me... having a moment of nostalgia. It’s as if I took this picture in London overlooking Yerevan.
Friday, 19 March 2010
SAVE Cinema Moscow Open-Air Hall: poster and quote
Good quote via Lragir (AM):
Հայ Առաքելական Եկեղեցին մեր պատմությունն է, սակայն այն չի կարող պատանդ վերցնել մեր ներկան ու ապագան։
***
*via Untitled Thoughts
poster by Meliksetyan Anahit
Մարտի 17-ից սկսած, մեկ շաբաթ, ամեն օր, ժամը 17:00-19:00 Թամանյանի արձանի մոտ մենք կանգնելու ենք և ստորագրություններ հավաքելու"Մոսկվա" կինոթատրոնի ամառային դահլիճը քանդելու դեմ:
From 17-24 March near the Tamanyan statue from 17:00 pm to 19:00 pm we will collect signatures against the demolition of "Moscow" cinema open air hall.
**my previous posts re above: see here and here
Հայ Առաքելական Եկեղեցին մեր պատմությունն է, սակայն այն չի կարող պատանդ վերցնել մեր ներկան ու ապագան։
***
*via Untitled Thoughts
poster by Meliksetyan Anahit
Մարտի 17-ից սկսած, մեկ շաբաթ, ամեն օր, ժամը 17:00-19:00 Թամանյանի արձանի մոտ մենք կանգնելու ենք և ստորագրություններ հավաքելու"Մոսկվա" կինոթատրոնի ամառային դահլիճը քանդելու դեմ:
From 17-24 March near the Tamanyan statue from 17:00 pm to 19:00 pm we will collect signatures against the demolition of "Moscow" cinema open air hall.
**my previous posts re above: see here and here
Labels:
architecture,
armenia,
church,
cinema,
picture of the day,
quote,
religion,
society,
yerevan
Saturday, 13 March 2010
Must see and read! Samvel Karapetyan about Armenian church led cinema demolition plans in downtown Yerevan... and MUCH more
[For my previous post in English detailing the background of this story, see S.O.S. SAVE Cinema Moscow Open-Air Hall in Yerevan]
Anyone who knows Armenian, anyone who cares about building a secular modern society in Republic of Armenia, must see and read this interview by Samvel Karapetyan. I mean, ABSOLUTE MUST! Best interview in years...
*source: A1+
«Էջմիածինը կարծես այլմոլորակային կառույց լինի»
«Պահպանենք «Մոսկվա» կինոթատրոնի բացօթյա դահլիճը» քաղաքացիական խումբ-նախաձեռնության կազմում է «Հայկական ճարտարապետությունն ուսումնասիրող կազմակերպության» ղեկավար Սամվել Կարապետյանը: Հիշեցնենք, որ Կառավարության որոշման համաձայն` «Մոսկվա» կինոթատրոնի բացօթյա դահլիճի տեղում պատրաստվում են վերակառուցել 1930թթ.-ականներին հիմնովի քանդված Պողոս-Պետրոս եկեղեցին:
-Պարոն Կարապետյան, բոլորը Ձեզ ճանաչում են որպես հուշարձանների պաշտպան, ի՞նչն է պատճառը, որ Դուք այսօր դեմ եք, որ «Մոսկվա» կինոթատրոնի բացօթյա դահլիճի տեղում, ինչպես եղել է նախկինում, վերականգնվի Պողոս-Պետրոս եկեղեցին:
- Ինձ համար հուշարձաններ են մեր նախնիներից ժառանգած ամեն ինչ եւ տարբեր ժամանակներից` թե մինչ Քրիստոնեությունը եւ թե Քրիստոնեությունից հետո: Ինձ համար բնապաշտական Գառնիի տաճարը նույնքան կարեւոր է, որքան եկեղեցիները: Ինչ վերաբերում է Պողոս-Պետրոս եկեղեցիին, այն հիմնադրված է եղել 5-րդ դարում: Հետագայում այն վերականգնվել է 7-րդ դարում, նույնիսկ մնացած որմնանկարներ կան: Եկեղեցին վերանորոգվել է նաեւ 12-րդ դարում, իսկ հիմնովին վերանորոգվել է 19-րդ դարում եւ 20-րդ դարում հիմնահատակ քանդվել են` հակառակ նրան, որ թե Ալեքսանդր Թամամյանը, թե Ալեքսանդր Քալանթարը, եւ թե Մոսկվայից որմնանկարների մասնագետ Չիրիկովը ասել են, որ եկեղեցին արժեքավոր էր եւ չի կարելի քանդել: Եկեղեցու ներսում եղել են նաեւ հին տաճարի ճարտարապետական տաճարի բազմաթիվ բեկորներ:
- Իսկ որտե՞ղ են այսօր այդ բեկորները, Դուք հետաքրքրվե՞լ եք:
- Արժե հետաքրքրվել: Շատ կարեւոր է, թե ինչ են արել այդ բեկորների հետ: Կեղծում են, երբ ասում են, թե պետք է վերականգնեն եկեղեցին, քանի որ դրա համար անհրաժեշտ են քանդված տաճարի բեկորները, որոնք այսօր չկան: Պողոս-Պետրոսը հնարավոր չէ վերականգնել, քանի որ այն կառուցված է եղել տաշու շարով` փոքր քարերով եւ պատերի հիմնամասում ունեցել է հատվածներ, որոնք ավանդված են եղել վաղ միջնադարից` 5-րդ եւ 7-րդ դարից: Այսօր նաեւ ճիշտ չեն նշում եկեղեցու տարածքը: Այն ոչ թե եղել է «Մոսկվա» կինոթատրոնի բացօթյա դահլիճի, այլ հենց «Մոսկվա» կինոթատրոնի տարածքում: Ընդհանրապես վերականգնում են այն հուշարձանը, որն իր տեղում, սակայն ինչ-որ չափով քանդվել է, այս դեպքում մենք վերականգնելու նյութ չունենք:Այսօր նույնիսկ Զվարթնոցի տաճարը հնարավոր չէ վերականգնել, քանի որ քարերի նույնիսկ 10 տոկոսը կա իր տեղում: Այսինքն, գրեթե նոր եկեղեցի պետք է կառուցել, դրա համար էլ չեն վերականգնում Զվարթնոցը եւ նման շատ հուշարձաններ:
- Այսինքն` Կառավարության որոշման համաձայն` պետք է նոր եկեղեցի կառուցե՞ն «Մոսկվա» կինոթատրոնի բացօթյա դահլիճի տարածքում:
- Այո, ուզում են նոր եկեղեցի կառուցել, սակայն մի խաչմերուկ վերեւ եկեղեցի կա`13-րդ դարում կառուցված Կաթողիկե եկեղեցին, որի հյուսիսային պատին կից, 2 մետր հեռավորության վրա արդեն օծում է կատարվել`հայ եկեղեցուն անհարազատ սուրբի անունով: Մենք չենք ունեցել Սուրբ Աննա: Մի հատ էլ Սուրբ Աննա կա Վայքում: Նման սուրբ մենք երբեք չենք ունեցել: Եթե բարերարի անունը չլիներ Աննա, այլ լիներ Դեզդեմոնա, ապա Սուրբ Դեզդեմոնա կլիներ, որովհետեւ Աննան ընդամենը բարերարի կնոջ անունն է: Այդ տարածքն արդեն օծված է եւ նոր եկեղեցի պետք է կառուցեն, որը պետք է ճնշի Կաթողիկեն, որն իսկապես գոհար է: Մենք չունենք հարգանք մեր հուշարձանների նկատմամբ: Ես ուրախ կլինեի, եթե ժամանակին Պողոս-Պետրոս եկեղեցու բոլորները պահպանած լինեին եւ այսօր տեղադրեին Կաթողիկեի բակում` որպես բաց թանգարան:
- Ձեր կարծիքով մենք այսօր նոր եկեղեցիներ կառուցելու կարիք չունե՞նք:
- Բարեբախտաբար, մենք այսօր չունենք այդքան խավարամիտ ժողովուրդ: Ամաչելու բան է. Եվրոպայում, ընդհանարապես որեւէ զարգացած երկրում եկեղեցի չեն կառուցում, եղածներն են փակվում կամ վերածվում են համերգասրահների, ցուցասրահների, թանգարանների, սակայն դադարում են գործել իբրեւ եկեղեցիներ: Եկեղեցիներ այսօր կառուցվում են ամենախավար քրիստոնյա երկրներում եւ մզկիթներ են կառուցվում մահմեդական երկրներում, որովհետեւ զարգացած մահմեդական երկիր չկա: Ցավոք, մեզ մոտ էլ սկսել են եկեղեցիներ կառուցել: Չի կարելի:
- Իսկ «Մոսկվա» կինոթատրոնի բացօթյա դահլիճն այսօր իրենից ճարտարապետական արժեք ներկայացնո՞ւմ է, ի՞նչ դեր ունի երեւանցիների կյանքում:
- Եթե ճարտարապետները գտնում են, որ այն իր ժամանակի ճարտարապետությունն է արտացոլում, իսկ նման կարծիք ոչ մեկ հոգի է հայտնել, ապա այն պետք է պահպանվի, առավել եւս, որ նոր եկեղեցի կառուցելու կարիք չկա: Ես հայտնվել եմ «Պահպանենք «Մոսկվա» կինոթատրոնի բացօթյա դահլիճը» քաղաքացիական խումբ-նախաձեռնությունում երկու հիմնավոր պատճառով` վերականգնելու նյութ չկա եւ երկրորդ` մենք պետք է կարողանանք դուրս գալ խավարի ճիրաններից: Մենք նոր եկեղեցիների կարիք չունենք: Եթե մեր եկեղեցին այդքան մտածում է իր ազգի մասին, ապա նախ թող իր ծխի, իր հոտի համար տուն կառուցի: Մարդիկ Հայաստանը լքում են, որովհետեւ չեն կարողանում ապրել, իսկ իրենք կառուցում են մի օբյեկտ, որտեղ պետք է մոմ վառեն Հայաստանից արտագաղթածնե՞րը, ովքե՞ր պետք է մոմ վառեն: Դեռ քո հոտին ամրացրու, հետո որպես շինարար անմահացիր: Միայն եկեղեցի կառուցելով չէ, որ կարելի է հիշատակ թողնել. հազար ու մի խնդիր ունի այսօր ազգը` աշխատատեղից սկսած, գյուղեր կան, որ դեռ դպրոց չունեն: Այս ի՞նչ մանյա է եկեղեցի կառուցելը:
- Կառավարության որոշման համաձայն` «Մոսկվա» կինոթատրոնի տերը, որը այս օրերին անհասանելի է դարձել լրագրողների համար, ինքնակամ է այդ տարածքը հանձնել Սուրբ Էջմիածնին` Պողոս-Պետրոս եկեղեցի կառուցելու համար: Ձեր հիմնավորումներից հետո` զերծ կմնամ «վերականգնել» կամ «վերակառուցել» բառերից:
- Դարեր շարունակ եկեղեցիներ կառուցել են մեղքերի թողության համար: Այդքան մեղք ունե՞ն: Թող ճիշտ ապրեն, համեստ ապրեն, ազնիվ ապրեն եւ վերջում էլ ստիպված չլինեն եկեղեցի կառուցել:
- Վերջին տարիներին Հայ առաքելական եկեղեցու տարածքները տարբեր ճանապարհներով ավելանում են: Ինչպե՞ս եք գնահատում այդ փաստը:
- Դա վտանգավոր երեւույթ է: Մենք բոլորս պարտավոր ենք հիշել Պապ թագավորին, երբ նա ստիպված եղավ դուրս գալ եկեղեցու դեմ, միայն այն պատճառով, որ եկեղեցին այնքան տարածքներ էր ձեռք գցել, որ եկեղեցու հարստությունը ավելի մեծ էր, քան պետության: Մենք դեռ այդ վտանգավոր վիճակը չունենք, սակայն եթե այսպես շարունակվի մի 10 տարի, ապա մենք լուրջ խնդիրներ կունենանք: Մեր եկեղեցին, տնտեսական առումով, երբեք սատար չի եղել պետությանը եւ չի եղել: Պետություն պահելու համար պետք է բանակ պահել, որի համար մեծ հասույթներ են պետք: Չի կարելի վանքապատկան կարգավիճակի մեջ այդքան լուրջ հասույթներ եւ մեծ տարածքներ ունենալ:
- Ձեր կարծիքով եկեղեցին իր վրա պետք է վերցնի բանակի ծախսե՞րը:
- Եթե 1700 տարի չի վերցրել, այսօր հրաշք տեղի չի ունենա: Ես դրան չեմ հավատում: Ես փաստերին եմ հավատում, իսկ փաստերը վկայում են, որ 1915թ. Մեղ եղեռնի նախօրեին Արեւմտյան Հայաստանի ամենահետին գյուղում գոնե մի մատուռ կար, իսկ որոշ գյուղեր մի քանի եկեղեցիներ ունեին, եւ ունեինք ծով հոգեւորականություն, բայց հնարավոր եղավ, չէ՞, մեզ եղեռնի ենթարկել: Լուսանկարներում տեսնում ենք` քահանան քայլում է առջեւից, հանգիստ, իր ամբողջ հոտը հետեւից գցած, ընդամենը մեկ-երկու թուրք զինվորի ուղեկցությամբ` ուղիղ դեպի Դեր Զոր: Մենք տեսնում ենք, որ եկեղեցու կարիք չունենք: Եթե եկեղեցին այդքան օգտակար լիներ ազգին, ազգը Տեր-Զոր գնացած չէր լինի` հոգեւորականների գլխավորությամբ: Հոգեւորականները ժողովրդին մարտի կկոչեին, այլ ոչ թե դրախտի սին գաղափարներով ուղեղները արդուկեին եւ հանուն ոչնչի նահատակեին ազգին: Եթե եկեղեցին իր հոտի հոգսը քաշող լինի, ապա այսօր հստակ կտեսնի, իր ժողովրդի իրական հոգսը: Այսօր գյուղեր կան, որ եկեղեցի են կառուցել, բայց երբ գնում ես` նույնիսկ դուռը բաց չէ եւ գյուղում չգիտեն էլ, թե բանալին ում մոտ է:Այս հիմքի վրա, ես տեսնում եմ, որ էջմիածինը անհաղորդ է իր հոտին: Էջմիածինը կարծես այլմոլորակային կառույց լինի Հայաստանի տարածքում:
Հարցազրույցը վարեց Վիկտորյա Աբրահամյանը
Anyone who knows Armenian, anyone who cares about building a secular modern society in Republic of Armenia, must see and read this interview by Samvel Karapetyan. I mean, ABSOLUTE MUST! Best interview in years...
*source: A1+
«Էջմիածինը կարծես այլմոլորակային կառույց լինի»
«Պահպանենք «Մոսկվա» կինոթատրոնի բացօթյա դահլիճը» քաղաքացիական խումբ-նախաձեռնության կազմում է «Հայկական ճարտարապետությունն ուսումնասիրող կազմակերպության» ղեկավար Սամվել Կարապետյանը: Հիշեցնենք, որ Կառավարության որոշման համաձայն` «Մոսկվա» կինոթատրոնի բացօթյա դահլիճի տեղում պատրաստվում են վերակառուցել 1930թթ.-ականներին հիմնովի քանդված Պողոս-Պետրոս եկեղեցին:
-Պարոն Կարապետյան, բոլորը Ձեզ ճանաչում են որպես հուշարձանների պաշտպան, ի՞նչն է պատճառը, որ Դուք այսօր դեմ եք, որ «Մոսկվա» կինոթատրոնի բացօթյա դահլիճի տեղում, ինչպես եղել է նախկինում, վերականգնվի Պողոս-Պետրոս եկեղեցին:
- Ինձ համար հուշարձաններ են մեր նախնիներից ժառանգած ամեն ինչ եւ տարբեր ժամանակներից` թե մինչ Քրիստոնեությունը եւ թե Քրիստոնեությունից հետո: Ինձ համար բնապաշտական Գառնիի տաճարը նույնքան կարեւոր է, որքան եկեղեցիները: Ինչ վերաբերում է Պողոս-Պետրոս եկեղեցիին, այն հիմնադրված է եղել 5-րդ դարում: Հետագայում այն վերականգնվել է 7-րդ դարում, նույնիսկ մնացած որմնանկարներ կան: Եկեղեցին վերանորոգվել է նաեւ 12-րդ դարում, իսկ հիմնովին վերանորոգվել է 19-րդ դարում եւ 20-րդ դարում հիմնահատակ քանդվել են` հակառակ նրան, որ թե Ալեքսանդր Թամամյանը, թե Ալեքսանդր Քալանթարը, եւ թե Մոսկվայից որմնանկարների մասնագետ Չիրիկովը ասել են, որ եկեղեցին արժեքավոր էր եւ չի կարելի քանդել: Եկեղեցու ներսում եղել են նաեւ հին տաճարի ճարտարապետական տաճարի բազմաթիվ բեկորներ:
- Իսկ որտե՞ղ են այսօր այդ բեկորները, Դուք հետաքրքրվե՞լ եք:
- Արժե հետաքրքրվել: Շատ կարեւոր է, թե ինչ են արել այդ բեկորների հետ: Կեղծում են, երբ ասում են, թե պետք է վերականգնեն եկեղեցին, քանի որ դրա համար անհրաժեշտ են քանդված տաճարի բեկորները, որոնք այսօր չկան: Պողոս-Պետրոսը հնարավոր չէ վերականգնել, քանի որ այն կառուցված է եղել տաշու շարով` փոքր քարերով եւ պատերի հիմնամասում ունեցել է հատվածներ, որոնք ավանդված են եղել վաղ միջնադարից` 5-րդ եւ 7-րդ դարից: Այսօր նաեւ ճիշտ չեն նշում եկեղեցու տարածքը: Այն ոչ թե եղել է «Մոսկվա» կինոթատրոնի բացօթյա դահլիճի, այլ հենց «Մոսկվա» կինոթատրոնի տարածքում: Ընդհանրապես վերականգնում են այն հուշարձանը, որն իր տեղում, սակայն ինչ-որ չափով քանդվել է, այս դեպքում մենք վերականգնելու նյութ չունենք:Այսօր նույնիսկ Զվարթնոցի տաճարը հնարավոր չէ վերականգնել, քանի որ քարերի նույնիսկ 10 տոկոսը կա իր տեղում: Այսինքն, գրեթե նոր եկեղեցի պետք է կառուցել, դրա համար էլ չեն վերականգնում Զվարթնոցը եւ նման շատ հուշարձաններ:
- Այսինքն` Կառավարության որոշման համաձայն` պետք է նոր եկեղեցի կառուցե՞ն «Մոսկվա» կինոթատրոնի բացօթյա դահլիճի տարածքում:
- Այո, ուզում են նոր եկեղեցի կառուցել, սակայն մի խաչմերուկ վերեւ եկեղեցի կա`13-րդ դարում կառուցված Կաթողիկե եկեղեցին, որի հյուսիսային պատին կից, 2 մետր հեռավորության վրա արդեն օծում է կատարվել`հայ եկեղեցուն անհարազատ սուրբի անունով: Մենք չենք ունեցել Սուրբ Աննա: Մի հատ էլ Սուրբ Աննա կա Վայքում: Նման սուրբ մենք երբեք չենք ունեցել: Եթե բարերարի անունը չլիներ Աննա, այլ լիներ Դեզդեմոնա, ապա Սուրբ Դեզդեմոնա կլիներ, որովհետեւ Աննան ընդամենը բարերարի կնոջ անունն է: Այդ տարածքն արդեն օծված է եւ նոր եկեղեցի պետք է կառուցեն, որը պետք է ճնշի Կաթողիկեն, որն իսկապես գոհար է: Մենք չունենք հարգանք մեր հուշարձանների նկատմամբ: Ես ուրախ կլինեի, եթե ժամանակին Պողոս-Պետրոս եկեղեցու բոլորները պահպանած լինեին եւ այսօր տեղադրեին Կաթողիկեի բակում` որպես բաց թանգարան:
- Ձեր կարծիքով մենք այսօր նոր եկեղեցիներ կառուցելու կարիք չունե՞նք:
- Բարեբախտաբար, մենք այսօր չունենք այդքան խավարամիտ ժողովուրդ: Ամաչելու բան է. Եվրոպայում, ընդհանարապես որեւէ զարգացած երկրում եկեղեցի չեն կառուցում, եղածներն են փակվում կամ վերածվում են համերգասրահների, ցուցասրահների, թանգարանների, սակայն դադարում են գործել իբրեւ եկեղեցիներ: Եկեղեցիներ այսօր կառուցվում են ամենախավար քրիստոնյա երկրներում եւ մզկիթներ են կառուցվում մահմեդական երկրներում, որովհետեւ զարգացած մահմեդական երկիր չկա: Ցավոք, մեզ մոտ էլ սկսել են եկեղեցիներ կառուցել: Չի կարելի:
- Իսկ «Մոսկվա» կինոթատրոնի բացօթյա դահլիճն այսօր իրենից ճարտարապետական արժեք ներկայացնո՞ւմ է, ի՞նչ դեր ունի երեւանցիների կյանքում:
- Եթե ճարտարապետները գտնում են, որ այն իր ժամանակի ճարտարապետությունն է արտացոլում, իսկ նման կարծիք ոչ մեկ հոգի է հայտնել, ապա այն պետք է պահպանվի, առավել եւս, որ նոր եկեղեցի կառուցելու կարիք չկա: Ես հայտնվել եմ «Պահպանենք «Մոսկվա» կինոթատրոնի բացօթյա դահլիճը» քաղաքացիական խումբ-նախաձեռնությունում երկու հիմնավոր պատճառով` վերականգնելու նյութ չկա եւ երկրորդ` մենք պետք է կարողանանք դուրս գալ խավարի ճիրաններից: Մենք նոր եկեղեցիների կարիք չունենք: Եթե մեր եկեղեցին այդքան մտածում է իր ազգի մասին, ապա նախ թող իր ծխի, իր հոտի համար տուն կառուցի: Մարդիկ Հայաստանը լքում են, որովհետեւ չեն կարողանում ապրել, իսկ իրենք կառուցում են մի օբյեկտ, որտեղ պետք է մոմ վառեն Հայաստանից արտագաղթածնե՞րը, ովքե՞ր պետք է մոմ վառեն: Դեռ քո հոտին ամրացրու, հետո որպես շինարար անմահացիր: Միայն եկեղեցի կառուցելով չէ, որ կարելի է հիշատակ թողնել. հազար ու մի խնդիր ունի այսօր ազգը` աշխատատեղից սկսած, գյուղեր կան, որ դեռ դպրոց չունեն: Այս ի՞նչ մանյա է եկեղեցի կառուցելը:
- Կառավարության որոշման համաձայն` «Մոսկվա» կինոթատրոնի տերը, որը այս օրերին անհասանելի է դարձել լրագրողների համար, ինքնակամ է այդ տարածքը հանձնել Սուրբ Էջմիածնին` Պողոս-Պետրոս եկեղեցի կառուցելու համար: Ձեր հիմնավորումներից հետո` զերծ կմնամ «վերականգնել» կամ «վերակառուցել» բառերից:
- Դարեր շարունակ եկեղեցիներ կառուցել են մեղքերի թողության համար: Այդքան մեղք ունե՞ն: Թող ճիշտ ապրեն, համեստ ապրեն, ազնիվ ապրեն եւ վերջում էլ ստիպված չլինեն եկեղեցի կառուցել:
- Վերջին տարիներին Հայ առաքելական եկեղեցու տարածքները տարբեր ճանապարհներով ավելանում են: Ինչպե՞ս եք գնահատում այդ փաստը:
- Դա վտանգավոր երեւույթ է: Մենք բոլորս պարտավոր ենք հիշել Պապ թագավորին, երբ նա ստիպված եղավ դուրս գալ եկեղեցու դեմ, միայն այն պատճառով, որ եկեղեցին այնքան տարածքներ էր ձեռք գցել, որ եկեղեցու հարստությունը ավելի մեծ էր, քան պետության: Մենք դեռ այդ վտանգավոր վիճակը չունենք, սակայն եթե այսպես շարունակվի մի 10 տարի, ապա մենք լուրջ խնդիրներ կունենանք: Մեր եկեղեցին, տնտեսական առումով, երբեք սատար չի եղել պետությանը եւ չի եղել: Պետություն պահելու համար պետք է բանակ պահել, որի համար մեծ հասույթներ են պետք: Չի կարելի վանքապատկան կարգավիճակի մեջ այդքան լուրջ հասույթներ եւ մեծ տարածքներ ունենալ:
- Ձեր կարծիքով եկեղեցին իր վրա պետք է վերցնի բանակի ծախսե՞րը:
- Եթե 1700 տարի չի վերցրել, այսօր հրաշք տեղի չի ունենա: Ես դրան չեմ հավատում: Ես փաստերին եմ հավատում, իսկ փաստերը վկայում են, որ 1915թ. Մեղ եղեռնի նախօրեին Արեւմտյան Հայաստանի ամենահետին գյուղում գոնե մի մատուռ կար, իսկ որոշ գյուղեր մի քանի եկեղեցիներ ունեին, եւ ունեինք ծով հոգեւորականություն, բայց հնարավոր եղավ, չէ՞, մեզ եղեռնի ենթարկել: Լուսանկարներում տեսնում ենք` քահանան քայլում է առջեւից, հանգիստ, իր ամբողջ հոտը հետեւից գցած, ընդամենը մեկ-երկու թուրք զինվորի ուղեկցությամբ` ուղիղ դեպի Դեր Զոր: Մենք տեսնում ենք, որ եկեղեցու կարիք չունենք: Եթե եկեղեցին այդքան օգտակար լիներ ազգին, ազգը Տեր-Զոր գնացած չէր լինի` հոգեւորականների գլխավորությամբ: Հոգեւորականները ժողովրդին մարտի կկոչեին, այլ ոչ թե դրախտի սին գաղափարներով ուղեղները արդուկեին եւ հանուն ոչնչի նահատակեին ազգին: Եթե եկեղեցին իր հոտի հոգսը քաշող լինի, ապա այսօր հստակ կտեսնի, իր ժողովրդի իրական հոգսը: Այսօր գյուղեր կան, որ եկեղեցի են կառուցել, բայց երբ գնում ես` նույնիսկ դուռը բաց չէ եւ գյուղում չգիտեն էլ, թե բանալին ում մոտ է:Այս հիմքի վրա, ես տեսնում եմ, որ էջմիածինը անհաղորդ է իր հոտին: Էջմիածինը կարծես այլմոլորակային կառույց լինի Հայաստանի տարածքում:
Հարցազրույցը վարեց Վիկտորյա Աբրահամյանը
Thursday, 11 March 2010
US State Department 2009 human rights report: Armenia, Georgia and Azerbaijan
...published today.
Armenia
***
Georgia
***
Azerbaijan
Read also: US State Department human rights report: "Societal Abuses, Discrimination, and Acts of Violence Based on Sexual Orientation and Gender Identity" in Armenia, Georgia and Azerbaijan
Armenia
***
Georgia
***
Azerbaijan
Read also: US State Department human rights report: "Societal Abuses, Discrimination, and Acts of Violence Based on Sexual Orientation and Gender Identity" in Armenia, Georgia and Azerbaijan
In past, gay rights were reflected within the US State Department annual human rights country reports very briefly under the "Other Societal Abuses and Discrimination" section (see e.g. 2007 and 2008 reports). In a remarkable shift of policy, this year's report which was published today and reflects 2009, features gay rights much more prominently under the separate section: "Societal Abuses, Discrimination, and Acts of Violence Based on Sexual Orientation and Gender Identity" This may be the clearest yet indication of shift in Obama administration's policy and that gay rights in the region and elsewhere will be monitored and act upon more seriously.
Labels:
armenia,
azerbaijan,
gay,
gay armenia,
gay rights,
georgia,
human rights,
LGBT,
report,
us
Wednesday, 10 March 2010
Tigran Paskevichyan: Infiltration (Ներթափանցում)
Վաճառում եմ կարծրատիպեր`
տեղական, լավ պահպանված:
Ներթափանցում from eurasiaam on Vimeo.
This is a documentary by Tigran Paskevichyan which was produced as a part of Eurasia Partnertship Foundation's Freedom of Expression project. The project is supported by British Embassy in Yerevan and USAID.
*English version
Monday, 8 March 2010
S.O.S. Save Cinema Moscow Open-Air Hall in Yerevan
"Please join the group and raise your voice to SAVE this unique architectural building of 60s and the only Open-Air Cinema Hall in Yerevan" - this was from a message I received via Facebook. I've joined the group, and advise you do the same.
From the Facebook group SAVE Cinema Moscow Open-Air Hall
Frankly, I cannot hide my dismay with this appalling decision by the Armenian government (of 25 February 2010) to demolish one of the finest buildings in the very heart of Yerevan to allow for yet another church in the capital. Don’t we have enough churches? There is only one open-air cinema hall in Yerevan; there are merely 2 cinemas in the capital which is a disgrace and should be a matter of concern for the government and Ministry of Culture in the first instance. Compare this with the ever growing number of churches... There was a saying in Soviet Armenia that Yerevan is an “open air museum” which was, of course, an exaggeration, but we certainly had some fine examples of architecture there. So what is now? Are we re-defining Yerevan as a “church-town”? Just because there was a church there which was destroyed back in Soviet times, does not mean that we should now repeat the same mistakes and destroy a fine cinema hall to re-build yet another church. Right next to the cinema - literally few steps across the street - there is already a church there which I wrote about earlier. Back in 2008, I posted re new construction project of a residence for The Catholicos and church which was accompanied by yet another demolition of Yerevan buildings: Armenian church: can’t get enough?
Open letters are posted to Armenian prime minister and The Catholicos calling to reconsider the decision, drop the demolition plans, and save Cinema Moscow’s open-air hall.
Let’s raise our voice and express discontent to Armenian government’s appaling decision. Let’s protect what is little left of the finest examples of Armenian architecture.
From the Facebook group SAVE Cinema Moscow Open-Air Hall
The Poghos-Petros church that was situated in the place of present Moscow Cinema has been destroyed in the first years of Soviet Union. In 1960s in the backyard of the cinema open air hall was built by the architects Spartak Knteghcyan and Telman Gevorgyan. The building is considered as one of the best modern architectural venues of the city.***
At present, the decision on the demolishment is followed by the expression of discontent of different layers of the citizens of Yerevan, and this group is also created as a result of this discontent.
Frankly, I cannot hide my dismay with this appalling decision by the Armenian government (of 25 February 2010) to demolish one of the finest buildings in the very heart of Yerevan to allow for yet another church in the capital. Don’t we have enough churches? There is only one open-air cinema hall in Yerevan; there are merely 2 cinemas in the capital which is a disgrace and should be a matter of concern for the government and Ministry of Culture in the first instance. Compare this with the ever growing number of churches... There was a saying in Soviet Armenia that Yerevan is an “open air museum” which was, of course, an exaggeration, but we certainly had some fine examples of architecture there. So what is now? Are we re-defining Yerevan as a “church-town”? Just because there was a church there which was destroyed back in Soviet times, does not mean that we should now repeat the same mistakes and destroy a fine cinema hall to re-build yet another church. Right next to the cinema - literally few steps across the street - there is already a church there which I wrote about earlier. Back in 2008, I posted re new construction project of a residence for The Catholicos and church which was accompanied by yet another demolition of Yerevan buildings: Armenian church: can’t get enough?
Open letters are posted to Armenian prime minister and The Catholicos calling to reconsider the decision, drop the demolition plans, and save Cinema Moscow’s open-air hall.
Նախեւառաջ գտնում ենք, որ, հատկապես այս դեպքում, անթույլատրելի է կրկնել խորհրդային անհավատ իշխանության հակապատմական սխալը եւ մշակութային մեկ արժեքի հաշվին ստեղծել մեկ ուրիշը:
ՙՄոսկվա՚ կինոթատրոնի ամառային դահլիճի շենքը (ճարտարապետներ Սպարտակ Կնտեղցյան եւ Թելման Գեւորգյան) հիրավի հանդիսանում է Երեւան քաղաքի արդի ճարտարապետության լավագույն կառույցներից մեկը, որը ցավոք սրտի ըստ արժանվույն չի կիրառվել եւ խնմավել: Այն մեր քաղաքի այն սակավաթիվ կառույցներից է, որն ունի բարձրարժեք ճարտարապետական լուծումներ ու լավագույնս ներգծված է մեր քաղաքին: Լինելով Երեւան քաղաքի միակ բացօթյա դահլիճը, այն միշտ էլ հանդիսացել է երեւանցիների սիրված մշակութային վայրերից մեկը, որի լավագույն օրինակն է նախորդ տարի տեղի ունեցած ՙԲաց երաժշտական փառատոնը՚:
Գտնում ենք, որ նմանատիպ քաղաքային մշակույթի կարեւոր մաս կազմող միջավայրերի փոփոխության դեպքում անհրաժեշտ է հաշվի առնել հասարակության լայն շրջանակների տեսակետները հասարակական քննարկումների միջոցովª բացառելու կամ նվազագույնին հասցնելու հնարավոր սխալները:
Let’s raise our voice and express discontent to Armenian government’s appaling decision. Let’s protect what is little left of the finest examples of Armenian architecture.
Sunday, 7 March 2010
"Sako" at Human Rights Watch film festival in London
Human Rights Watch International Film Festival showcases selection of films with a distinctive human rights theme. It first started in New York in 1994; then expanded to London from 1996. The dates for this year's festival in London are set for 17 to 26 March.
As part of Youth Producing Change programme within the framework of the festival, Armenian short film "Sako" will be presented too (among selection of 10 stories from across the world produced by young filmmakers).
SAKO
[Unzipped: I wonder what happened to this guy since then... If the film produced in 2005 (as indicated in festival's programme), when Sako was 13, he should be around 18 now... Child labour... "He was made to work by his father since the age of seven"... No education... Good heart... and dreams...]
Aram Abrahamyan and Davit Martirosyan of Manana Youth Center—Armenia—2005—5m—doc—In Armenian with English subtitles
Meet Sako, a 13 year old boy who works in a gravestone factory in order to support his family. Sako speaks about his daily life, and his dreams of going to school.
Screening details
Location: The Ritzy, Brixton Oval, London
Date and time: 19 March 2010, 7pm
Location: ICA, The Mall, London
Date and time: 20 March 2010, 3.30pm
As part of Youth Producing Change programme within the framework of the festival, Armenian short film "Sako" will be presented too (among selection of 10 stories from across the world produced by young filmmakers).
SAKO
[Unzipped: I wonder what happened to this guy since then... If the film produced in 2005 (as indicated in festival's programme), when Sako was 13, he should be around 18 now... Child labour... "He was made to work by his father since the age of seven"... No education... Good heart... and dreams...]
Aram Abrahamyan and Davit Martirosyan of Manana Youth Center—Armenia—2005—5m—doc—In Armenian with English subtitles
Meet Sako, a 13 year old boy who works in a gravestone factory in order to support his family. Sako speaks about his daily life, and his dreams of going to school.
Screening details
Location: The Ritzy, Brixton Oval, London
Date and time: 19 March 2010, 7pm
Location: ICA, The Mall, London
Date and time: 20 March 2010, 3.30pm
Saturday, 6 March 2010
ex-British ambassador in Yerevan: ‘Armenia has no geopolitical significance for the West’
Was at a panel discussion re Armenian Genocide, Turkey etc at LSE (the London School of Economics and Political Science) organised by the local Armenian Society.
The panel included: Lord Eric Avebury, Member of the House of Lords, Vice-Chair on the Parliamentary Joint Committee on Human Rights; David Miller, former British Ambassador to Armenia; and Ara Sarafian, British historian, founding director of the Gomidas Institute in London.
Responding to one of the questions on Armenia’s strategic role in the region, David Miller, former British Ambassador to Armenia, effectively said that - geostrategically - Armenia has no significance in the region, for the West, that is. Azebaijan - yes (oil), Georgia - yes (location, Russia, NATO etc), Turkey - yes (number of factors), but Armenia - no. From the Western perspectives, the only importance Armenia has in the region is to ensure peace as war may threaten West’s commercial interests.
Perhaps, you may add here the existence of Diaspora too.
He also said: “You cannot alter geography”. (this was not a reference to Karabakh, but to Armenia’s geostrategic location, or the lack of it)
While few attempted at questioning his views, arguing that history knows examples of such alterations, and its because of that very alterations that Armenia’s geostrategic location shrank to current borders, for many present his words sounded like ‘bitter truth’.
Eh, there were times... There was very brief time in modern Armenian post-Soviet history, when its significance was determined by being the most democratic state in the region, an example for others. Sadly, this factor has long gone.
The panel included: Lord Eric Avebury, Member of the House of Lords, Vice-Chair on the Parliamentary Joint Committee on Human Rights; David Miller, former British Ambassador to Armenia; and Ara Sarafian, British historian, founding director of the Gomidas Institute in London.
Responding to one of the questions on Armenia’s strategic role in the region, David Miller, former British Ambassador to Armenia, effectively said that - geostrategically - Armenia has no significance in the region, for the West, that is. Azebaijan - yes (oil), Georgia - yes (location, Russia, NATO etc), Turkey - yes (number of factors), but Armenia - no. From the Western perspectives, the only importance Armenia has in the region is to ensure peace as war may threaten West’s commercial interests.
Perhaps, you may add here the existence of Diaspora too.
He also said: “You cannot alter geography”. (this was not a reference to Karabakh, but to Armenia’s geostrategic location, or the lack of it)
While few attempted at questioning his views, arguing that history knows examples of such alterations, and its because of that very alterations that Armenia’s geostrategic location shrank to current borders, for many present his words sounded like ‘bitter truth’.
Eh, there were times... There was very brief time in modern Armenian post-Soviet history, when its significance was determined by being the most democratic state in the region, an example for others. Sadly, this factor has long gone.
Subscribe to:
Posts (Atom)